vætt

I)

(pl. -ir), f.

1) prop. weight (þat fé allt, er at vættum skal kaupa);

2) of a definite weight, in Norway = 1/24 of a skippund; in Iceland = 80 lbs. (þrjár vættir ullar).

II)

n. lid of a chest or shrine.

* * *

or vétt, n. [from vega, because it moved on hinges], the lid of a chest or shrine (mod. lok); skrúða-kista vánd með lausu vætti, Pm. 124; skrín … en yfir uppi vétt vaxit sem ræfr, eru á vettinu lamar á bak en hespur fyrir, Ó. H. 235; niðr í kistuna, skellt aptr vett ok settr láss fyrir, Pr. 412; hann tók upp vettit af hásætis-kistunni, Ó. T. 58; þér skuluð göra kistu ok skal ekki vætt yfir vera, Fb. iii. 300, Mag. 113.